Hallowa lieve lezertjes!

Wat leuk om reacties te krijgen. Echt top! Helaas kan ik niet even snel op de naam klikken en een reactie terugsturen, maar bij deze: echt superlief en leuk en gezellig om berichtjes te ontvangen.

Zo...wederom is het een tijdje geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen. Dit ivm de drukte (Duitsers schijnen vakantie te hebben gekregen en my my my, wat een klagers zijn dat...pfff) en omdat papsie en mamsie met de laptop naar andere tropische oorden vertrokken zijn. Jawel jawel....ben weer 'home alone' = partytime...hihi....just kiddin'.......

Jammer dat ik momenteel geen foto's kan plaatsen, want ik heb een paar plaatjes die goed zijn om je buikspieren te trainen. Ik heb namelijk een mega-onsteking gehad in mijn tand. My goodness, wat een gezicht...of ja....geen gezicht eigenlijk. Hahaha....mijn wortelkanaal in mijn voortand was onstoken. Ik had al een paar dagen last van mijn tand, maar dat was nog te overleven, dus dacht ik 'dat gaat wel over'. Helaas was dat dus niet het geval. Dus op een avond besloot ik dat ik echt de pijn niet meer kon handele en dus ging ik (gelukkig was papa er nog en kon hij me met de auto brengen) op zoek naar een tandarts. Het was kwart voor zeven in de avond, eigenlijk zou de tandarts om zeven uur sluiten, dus ik dacht nog op tijd te zijn. Ik belde voor een afspraak toen we in de auto zaten en de assistente vertelde me dat de tandarts die dag eerder vertrokken was. Dus kon ik niet in Ca'Savio (het dorpje waar ik verblijf) naar de tandarts. We hadden ook nog een kaartje van een tandarts in Jesolo (11 km hier vandaan). Dus besloten we op goed geluk die te bellen. En jawel. We moesten opschieten, maar we konden er nog wel terecht.

Na heel veel zoeken en vragen en nog eens zoeken kwamen we bij een of ander flatgebouw uit en daar zat in een van de appartamenten de tandarts. Eenbeetje verknipt mannetje met een heks als assistente. Scary Italian Harry! Hij commandeerde me bijna om in de stoel te gaan zitten en kwam direct met een boor aanzetten. Toen vroeg ik 'wil je niet eerst weten wat er aan de hand is?!'. Ik ben toen eerst ff papa gaan halen (die probeerde in de drukke badplaats een parkeerspot te bemachtigen...). Okey...met pa erbij voelde ik me toch een stuk veiliger, maar toen ook hij meerdere malen gecommandeerd werd om te zitten en niks te kunnen zien (tandarts stond ervoor) besloten we dat die mensen niet aan mijn gebit zouden gaan jengelen. Dus vroegen we om antibiotica, er werd een receptje uitgeschreven en voila....dat alles zou me 160 euro gaan kosten. Waarom 160 euro? Omdat het na zeven uur was....madonna! Dat hadden ze er eerder niet verteld.... Dus gaf ik mijn pasjes (waarvan ik wist dat ze niet zouden werken, alleen italiaanse pasjes werken in winkels etc) en ze vroeg hoeveel cash ik had, zodat ik nu alvast zou kunnen betalen en de volgende dag de rest. We hebben dus echt niet betaald aan die kwakzalver en zijn gevlucht...hahaha....

Maar goed....ik had dus nog wel helse pijn. Spoedtandartsen of iets dergelijks hebben we niet kunnen vinden. Dus heb een avondje verdoofd doorgebracht met asperientjes...hihi. Voordat ik naar mijn eigen tentje vertrok voelde ik wel dat mijn bovenlip iets stijver aan het worden was, maar ik had verwacht dat dat wel weg zou trekken (onderschat nooit een ontsteking!). Die nacht heb ik erg slecht geslapen, erg veel pijn, voelde mijn hart in mijn tand kloppen, hoofdpijn....aaarrrrggghhh..... De volgende ochtend schrok ik me lam! Met mijn vermoeide hoofd ging ik in de spiegel loeren en my god! Ik zag er niet meer uit als mezelf! Echt te erg! Het was net of ik een facelift en botox en allerlei andere snob-werkjes aan mijn gezicht had laten doen. Dus die dag had ik ook vrij gekregen om naar de tandarts te gaan om het te laten fixen. Ik kon natuurlijk ook nooit met zo'n alienhoofd klanten aanspreken! Om tien uur wasde afspraak met detandarts in Ca'Savio. Ik was erg zenuwachtig, maar dat was nergens voor nodig. Dit was WEL een ECHTE tandarts en ze hebben in Italie iets geweldigs! Voordat ze de verdovingsspuit geven, verdoven ze eerst plaatselijk, met een watje gedrenkt in verdovingsspul, op de plek waar ze de verdovingsspuit gaan zetten. Dus je voelt echt helemaal niets! Subliem, bravo, benne! Maar goed...ik zal een eind aan dit horrorverhaal gaan maken....want de tijd gaat weer snel en de tekst wordt weer lang.

Ik kreeg antibiotica voorgeschreven voor vijf dagen. Dus dat betekent vijf dagen geen alcohol en vijf dagen geen zon. Inderdaad, jullie lezen het goed: VIJF DAGEN GEEN ALCOHOL EN VIJF DAGEN GEEN ZON!!! Even schoot door mijn gedachte dat ik ontslag zou moeten nemen, maar gelukkig heb ik ook dat weer overleefd.

Goed lieverds, ik ga even wat eten in elkaar flanzen en weer genieten van mijn Sambuca! Volgende keer doen we een leuker verhaaltje..... hihi....

Ciao for now!

Kisses and hugs

Si