Pijn in Prato!

Nadat we de heerlijke buit van Parmaham en Parmazaanse kaas hadden bemachtigd in Parma, zijn we verder gegaan met onze tocht. Deze bracht ons in Prato, een stadje ongeveer 10 km van Firenze (Florence). Het vele rondlopen in het mooie Milaan en prachtige Parma was teveel voor mama's rugje. Dus eerst inchecken in Art Hotel Milano (liggend in Prato) en meteen zijn papa en ik op zoek gegaan naar de dichtstbijzijnde apotheek. Daar hebben we een wonderzalfje, een kruik en wat tijgerbalsem gehaald. Mama flink ingesmeerd en onder invloed van de nodige asperientjes hebben we met zijn drieen Siena en San Gimigniano getrotseerd. Daarna zijn we weer terug gegaan naar ons heerlijke hotelletje in Prato. De volgende dag waren Pisa en Lucca aan de beurt. In Pisa konden we niet om de Lookie-Lookies heen. We moesten letterlijk ons een weg manouvreren langs de Lookie-Lookies, die erg tactisch opgesteld stonden in een steegje achter de parkeerplaats. Uiteraard hebben we DE scheven toren gezien en de andere gebouwen die ernaast staan. Ik heb me vreselijk zitten ergeren aan de mensen die grappig willen zijn (ahum) door zogenaamd de toren tegen te houden of (een nieuwe versie) om te duwen...whahahaha (NOT). Na Pisa zijn we naar het stadje van het zusje van Napoleon geweest: Lucca. Je kan beter ZUS zeggen, als je het standbeeld gezien hebt. Na het vele lopen en vele bezichtigen hebben we moe onze oogjes gesloten tijdens de laatste nacht in ons hotel in Prato. De laatste dag zijn we naar Firenze geweest. Erg mooie stad, maar toch minder dan wat ik er van verwacht had. Maar zie de foto's....